Κυριακή 26 Απριλίου 2015

Το σπίτι του Αγίου Εφραίμ στα Τρίκαλα 631 ετών και άνω

25 Απρ 2015
http://trikcoon.blogspot.gr/p/blog-page_59.html
Αφιερωμένο στους Τρικαλινούς!! Το σπίτι του Αγίου Εφραίμ στα Τρίκαλα 631 ετών και άνω δίπλα στον Ληθαίο στην Λάκμωνος. Εύχομαι ο Άγιος να προστατεύει πάντα την γενέτειρα πατρίδα του. Όμορφη πόλη όμορφοι άνθρωποι με δυνατή πίστη να είστε καλά. Επιθυμία μου είναι σε αυτό το σπίτι να μεριμνήσουν οι αρμόδιοι να χτιστεί η εκκλησία του ως ευλογία της πόλης σας που έγινε και δικιά μου πόλη!!!

Αυτό είναι το σπίτι του Αγίου Εφραίμ στα Τρίκαλα δίπλα στον Ληθαίο ποταμό, στην Λάκμωνος, 631 ετών και άνω!




Ο Άγιος  Εφραίμ ονομαζόταν  Κωνσταντίνος  Μόρφης.



Γεννήθηκε και έζησε στα Τρίκαλα το 1384 μέχρι την ηλικία των 14 ετών. 

 



Ορφανός από πατέρα και γόνος πολύτεκνης οικογένειας (7 αδέλφια). Το 1398 για ν’ αποφύγει τον εξισλαμισμό και το παιδομάζωμα που επέβαλε ο Σουλτάνος στην Θεσσαλία η μητέρα του τον παρακίνησε και τον βοήθησε να φύγει από τα Τρίκαλα . 



Ωθούμενος από την βαθιά του πίστη, η αγάπη του για τον Θεό τον οδήγησε στην Νέα Μάκρη στο όρος Αμώμων στην Ιερά μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου όπου ασκήτεψε και κατόπιν μαρτύρησε. 



Με την άδεια του Ηγουμένου του έμενε σε μια σπηλιά λίγο έξω από το μοναστήρι όπου αφιέρωνε όλο τον χρόνο του στην προσευχή και στην νηστεία. 



Το 1424 οι Τούρκοι εισέβαλαν στο μοναστήρι και έσφαξαν τους πατέρες και τον Ηγούμενο και ο μόνος που επέζησε ήταν ο Άγιος  Εφραίμ επειδή βρισκόταν στην σπηλιά του.



Στις   14 Σεπτεμβρίου  1425  ημέρα εορτής της  Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού ο  Άγιος κατεβαίνει από την σπηλιά  για να τελέσει την Αγία λειτουργία, όμως οι Τούρκοι είχαν εισβάλει ξανά στο μοναστήρι συνεχίζοντας την λεηλασία του και συνέλαβαν τον Άγιο. 



Τον βασάνισαν τον κρέμασαν και τον κάρφωσαν  στην μουριά που υπάρχει και σήμερα στην μονή και με πυρωμένο ξύλο κατατρύπησαν και έκαψαν  το Άγιο σώμα του. 



42 ετών παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο.



Τα μαρτύρια του ξεκίνησαν από τις 14 Σεπτεμβρίου 1425 έως  5 Μαΐου 1426 και διήρκησαν 8 ολόκληρους μήνες!



Για κάποιο λόγο και μετά από 524 χρόνια επέτρεψε ο Κύριος και φανερώθηκε ο Άγιος όταν 3 Ιανουαρίου το έτος 1950 βρέθηκαν τα οστά του. 





Η εύρεση των Αγίων λειψάνων έγινε από την Μακαριστή Καθηγουμένη  Μακαρία  Δεσύπρη.  



Το  1945 επισκέφτηκε το ερειπωμένο μοναστήρι και αποφασίζει να εγκατασταθεί και να μονάσει εκεί και να το ανακατασκευάσει.



Καθαρίζοντας το, στοχαζόταν τους Αγίους  πατέρες που θα είχαν περάσει από τα ιερά χώματα  της μονής και παρακαλούσε τον Θεό να την αξιώσει και να της φανερώσει  έναν από αυτούς. 



Μετά από αρκετό καιρό  προσευχής και παράκλησης, όπως γράφει η ίδια, ένιωσε μια φωνή μέσα της που της είπε : Σκάψε εκεί και θα  βρεις  αυτό που επιθυμείς!



Τότε κάλεσε τον εργάτη που βρισκόταν εκεί για την επισκευή του παλιού ηγουμενείου  να σκάψει στο σημείο που της υπέδειξε η φωνή. 



Ο εργάτης αρνητικός έσκαβε στα  σημεία που αυτός ήθελε και η γερόντισσα προσευχόταν να μην μπορέσει να σκάψει, να βρει βράχους για αναγκαστεί  να επιστρέψει στο σημείο που της υπέδειξε η φωνή και έτσι κι έγινε.



Κι επειδή έσκαβε νευρικά φοβήθηκε η γερόντισσα μην προκαλέσει  ζημιά και του είπε να προσέξει. 



Πρώτα ανέσυρε ο κασμάς του το κεφάλι του Αγίου και τότε άρρητη ευωδία σκορπίστηκε στο χώρο.



 Λόγω βροχής η  γερόντισσα με ευλάβεια τοποθέτησε τα οστά του στην θυρίδα που ήταν πάνω από τον τάφο του.



Μετά τον εσπερινό άκουσε βήματα που έρχονταν από τον τάφο και είδε μπροστά της τον Άγιο. 



Στο αριστερό του χέρι υπήρχε υπέρλαμπρο φώς και με το δεξί ευλογούσε.



Έως πότε θα με έχεις εκεί πέρα; Κι αυτός που μου έβαλε το κεφάλι μου έτσι; 



Συγχώρεσε με Άγιε λόγω βροχής δεν μπόρεσα, αλλά αύριο θα σε περιποιηθώ. 



Το ίδιο βράδυ τον είδε στον ύπνο της να κρατάει στο χέρι του την εικόνα του.



Σ’ ευχαριστώ πολύ της λέει ονομάζομαι Εφραίμ!!



Η μνήμη του εορτάζεται στις 5 Μαΐου που τιμάμε το μαρτυρικό θάνατο του και στις 3 Ιανουαρίου όπου τιμάμε την ανεύρεση των ιερών λειψάνων του.



Το Άγιο σκήνωμα του βρίσκεται στο μοναστήρι του στην Νέα  Μάκρη.



Ευχή και επιθυμία μου είναι να μπορούσαν να μεριμνήσουν οι αρμόδιοι φορείς η Εκκλησία ή ο Δήμος  χωρίς βέβαια ν’ αδικηθεί  κάποιος και να χτιστεί η εκκλησία του στο σπίτι του στα Τρίκαλα ως ευλογία της πόλης.



Σκεφτόμενη την μητέρα του Αγίου, το σθένος της  την πίστη της, νιώθω μικρή, ανίκανη  και ανεκλάλητη και δεν έχω παρά να θαυμάσω να υποκλιθώ και να προσκυνήσω το μεγαλείο της ψυχής, της  πίστης και της δύναμης της!!


Φραγκούλη Χρύσα